نیازمندی چربی ماهی بستر در تغذیه زمستانی؛ اثر میزان چربی جیره بر شاخص های رشد و ترکیب شیمیایی بدن

مطالعه حاضر با هدف تعیین نیازمندی چربی و تاثیر چربی جیره بر شاخص های رشد و ترکیب شیمیایی بدن ماهیان بستر (♂ Huso huso ♀ × Acipenser ruthenus) جوان (2 ± 3/200 گرم) در تغذیه زمستانی انجام شد. ماهی ها با 5 جیره حاوی نیتروژن یکسان (40 درصد پروتئین خام) و سطوح چربی متفاوت شامل 10، 13، 16، 19 و 22 درصد مورد تغذیه قرار گرفتند و 3 بار در روز در حد سیری به مدت 50 روز غذادهی شدند. نتایج نشان داد که برخی شاخص های رشد از جمله افزایش وزن، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، نرخ بازده پروتئین و کارایی غذا به طور معنی داری تحت تاثیر سطوح مختلف چربی جیره قرار گرفتند. ماهیان تغذیه شده با جیره 22 درصد چربی به طور معنی دار بالاترین درصد چربی لاشه و پایین ترین درصد رطوبت لاشه را نشان دادند، همچنین بالاترین درصد رطوبت لاشه، پایین ترین درصد پروتئین لاشه و پایین ترین درصد چربی لاشه به طور معنی دار در ماهیان تغذیه شده با جیره 10 درصد چربی مشاهده شد.. نتایج نشان داد تغییر در سطح چربی جیره در شرایط زمستانه موجب تغییر در شاخص های مختلف گردیده و سطح مناسب چربی جیره در تغذیه زمستانی برای ماهیان بستر می تواند حدود 13 درصد باشد.