نسبت های ایزوتوپی هافنیم در بلورهای زیرکن توده های میزبان کانسارهای مس پورفیری ایران: رهیافتی بر خاستگاه کانسارهای مس پورفیری

در این بررسی ویژگی های ایزوتوپی Hf در بلورهای زیرکن از توده های کانه دار پورفیری کانسارهای سونگون در منطقه ارسباران و سرچشمه، میدوک، دره زار و بندر هنزا از پهنه کرمان بررسی شده اند. دامنه نسبت های ایزوتوپی Hf در این کانسارها همسان بوده و میزان میانگین eHf در بلورهای زیرکن توده های پورفیری سرچشمه، میدوک، دره زار، بندر هنزا و سونگون به ترتیب 2/8+، 3/9+، 2/9+، 10+ و 6/8+ است.
میانگین سن های مدل دو مرحله ای هافنیم (TDMC) در بلورهای زیرکن توده های پورفیری کانسارهای سرچشمه، سونگون، میدوک، دره زار و بندر هنزا به ترتیب 573، 550، 502، 510 و 464 میلیون سال پیش به دست آمده است. میزان eHf مثبت و با دامنه تغییر کم و نبود زیرکن های به ارث رسیده نشان می دهد پوسته قاره ای مشارکت چشمگیری در خاستگاه آنها نداشته است. در زیرکن های این توده ها، دامنه eHf میان محدوده معرف پوسته زیرین و گوشته تهی شده و نزدیک به خاستگاه گوشته تهی شده است. با توجه به سرشت آداکیتی و پهنه زمین ساختی جایگزینی پس از برخوردی این توده های پورفیری و همچنین، دامنه eHf در بلورهای زیرکن، به نظر می رسد ماگمای اولیه آنها از ذوب بخشی پوسته زیرین مافیک دگرگون شده جوان، به همراه مشارکت چشمگیر گوشته تهی شده، پدید آمده باشد.