جایگاه کرامت انسانی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، بر اساس ماهیت انقلاب اسلامی، برای کرامت انسانی، بهای ویژه ای قائل شده است تا جایی که می توان گفت: در مقایسه با قانون اساسی کشورهای دیگر، یک قانون اساسی «ارزشی» محسوب می شود؛ بدین معنا که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر شالوده کرامتی که از ناحیه اعتقادات دینی حاصل می شود، بنا شده و هدف آن ایجاد بستر مناسب برای شکوفایی استعدادها و نیروهای مثبت در وجود آدمی برای نزدیک شدن به خدا می باشد؛ چرا که خواست عمومی مردم ایران تدوین قانون اساسی براساس موازین اسلامی بود و همچنین کرامت انسانی نیز یکی از اصول غیرقابل انکار اسلام است. اما پرسش اساسی این است که «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که مبین حقوق اساسی ملت ایران است، تا چه میزان خود را متعهد به تضمین و رعایت کرامت انسانی نموده است؟» به نظر نگارنده کرامت ذاتی به عنوان بن مایه کرامت انسانی به صورت یک قاعده حقوق اساسی، در قانون اساسی جمهوری اسلامی، پذیرفته شده و در اصول متعددی از آن تجلی پیدا کرده است.