بررسی تفاوت های پاسخ به تحریکات تصویری دارای بار احساسی در زنان و مردان با استفاده از آزمون آماری ویلکاکسون

بازشناسی احساسات یکی از موضوعات چالش برانگیز در بین محققان بخصوص در حوزه محاسبات عاطفی محسوب می شود. هرچند موفقیت هایی در این زمینه حاصل شده است، اما هنوز الگوریتمی ارائه نشده که بتواند احساسات بشر را به طور کامل بازشناسی نماید. یکی از دلایل آن، ممکن است عدم توجه به تفاوت افراد در پاسخ دهی به یک محرک عاطفی باشد. از این میان، مهم ترین عامل تفاوت های جنسیتی در پاسخ به احساسات است. مطالعه حاضر با ارائه رویکردی جامع از روش های تحلیل سیگنال، تفاوت های جنسیتی را در پارامترهای الکتروکاردیوگرام (ECG)، هدایت الکتریکی پوست (GSR) و پالس انگشت مورد بررسی قرار داده است. سیگنال های خودمختار 47 دانشجو (میانگین سن: زنان 7/1 ± 9/21 و مردان 48/1 ± 1/21 سال) در هنگام تماشای تصاویر احساسی شادی، غم، ترس و آرامش جمع آوری گردید. طیف وسیعی از ویژگی ها از سه سیگنال استخراج شد و تفاوت میان پاسخ سیگنال های خودمختار زنان و مردان با آزمون آماری ویلکاکسون مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که تفاوت های معناداری میان پاسخ های فیزیولوژیکی زنان و مردان در هنگام تماشای تصاویر احساسی وجود دارد که قابلیت پاسخ های قلبی نسبت به GSR بالاتر است. همچنین، اهمیت و نقش ویژه شاخص های غیرخطی در تحلیل سیگنال های حیاتی دو جنس در پاسخ به تصاویر احساسی نشان داده شد. بیشترین تفاوت معنادار در ویژگی های استخراج شده از دو گروه مربوط به احساس غم بوده است. نتایج این تحقیق، بر نقش جنسیت به عنوان یک عامل مهم در مسئله بازشناسی احساسات تاکید دارد و پیشنهاد می کند که در هنگام طراحی سیستم بازشناسی احساسات تفاوت های فردی لحاظ گردد.