طراحی برنامه مهارت های ذهن خوانی و بررسی اثربخشی آن بر بهره همدلی و بهره نظام مندی کودکان دارای اختلال اتیسم با عملکرد بالا

درک و تفسیر حالات ذهنی و روانی دیگران، قابلیت وظرفیت شناختی- اجتماعی مهمی است که ظرفیت تعامل و مهارتهای ارتباطی را متاثر می کند و این تاثیر مبتنی بر ابراز احساسات و همدلی با دیگران است، از این رو پژوهش حاضر با هدف طراحی برنامه مهارت های ذهن خوانی و تاثیر آن بر بهره همدلی و نظامندی کودکان دارای اختلال اتیسم با عملکرد بالا انجام شده است.
پژوهش حاضر به لحاظ گرداوری از توع تحقیقات آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل است و از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی می باشد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه بهره همدلی و بهره نظامندی کودکان (Auyeung،2009)، استفاده شده است. از بین کل جامعه هدف تعداد 16 کودک با اختلال اتیسم عملکرد بالا به صورت نمونه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (8 نفر) و کنترل (8 نفر) به طور تصادفی جایگزین شدند. برنامه مداخله-ای ذهن خوانی (آموزش سه حالت ذهنی) در 14 جلسه 90 دقیقه الی 2 ساعتی برای گروه آزمایش اجرا شد.
نتایج بدست آمده نشان داد که برنامه آموزش ذهن خوانی، بطور معناداری (01/0 > P) موجب افزایش بهره همدلی و کاهش بهره نظامندی در گروه آزمایش شد اما این بهبودی در شرکت کنندگان گروه کنترل که مداخله را دریافت نکرده بودند، دیده نشد.
با توجه به اثربخشی برنامه ذهن خوانی بر افزایش بهره همدلی و کاهش بهره نظامندی، بکارگیری این برنامه در مراکز ویژه توانبخشی افراد با اختللال اتیسم توصیه می شود. اگرچه کاربست این برنامه مداخله ای، نیازمند بررسی های بیشتری است.