شناسایی و تدوین راهبردهای فدراسیون شطرنج جمهوری اسلامی ایران

هدف از تحقیق حاضر بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید، تعیین موقعیت راهبردی و تدوین راهبردهای فدراسیون شطرنج جمهوری اسلامی ایران است.
روش شناسی: تحقیق حاضر توصیفی و در حیطه مطالعات راهبردی است. در این تحقیق ترکیبی از روش های کیفی و کمی مورد استفاده قرار گرفت. برای گردآوری اطلاعات علاوه بر برگزاری جلسات و مصاحبه با اعضای شورای راهبردی تحقیق، از فرم شناسایی سوات محتوی سوالات باز، فرم تعیین موقعیت راهبردی و فرم تعیین راهبردهای فدراسیون شطرنج (توز) استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل اعضای هیات رئیسه فدراسیون شطرنج، روسای کمیته های فدراسیون، روسای هیات های استان ها و نخبگان ورزشی و مدیریتی به تعداد 59 نفر بود. تعداد 32 نفر از جامعه آماری به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. اعضای نمونه با توجه به هدف تحقیق، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. علاوه بر آمار توصیفی برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بر حسب موضوع از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی، ماتریس تعیین موقعیت راهبردی و ماتریس توز استفاده شد.
یافته ها نشان داد فدراسیون شطرنج دارای 10 قوت، 12 ضعف، 10 فرصت و 8 تهدید می باشد. مدیریت کارآمد فدراسیون و حضور تمام وقت کارکنان در فدراسیون مهم ترین قوت بود، روابط عمومی ضعیف فدراسیون مهم ترین ضعف، وجود استعدادهای فراوان در رده های سنی نونهالان و نوجوانان مهم ترین فرصت و فقدان توجه رسانه ها به خصوص صدا و سیما به رشته شطرنج مهم ترین تهدید فدراسیون شطرنج بودند. با توجه به نمره نهایی ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (25/2) و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (36/2) مشخص شد که موقعیت راهبردی فدراسیون شطرنج در ناحیه WT قرار دارد.
با توجه به یافته های تحقیق، تدوین برنامه بازاریابی، استفاده از فرصت های موجود جهت جذب حامیان مالی و تدوین نظام حقوقی - اجرایی به عنوان مهم ترین راهبردهای فدراسیون شطرنج مشخص شدند.