بررسی تنوع ژنتیکی کاکوتی (Ziziphora tenuior L) با استفاده از نشانگر SCoT

در این مطالعه از 25 آغازگر SCoT برای مطالعه تنوع ژنتیکی 42 نمونه کاکوتی از مناطق مختلف جغرافیایی ایران استفاده شد. در مجموع 209 قطعه تکثیر شد و 66% از آنها چندشکل بودند. بیشترین قطعات تکثیر شده چند شکل (10) مربوط به آغازگر SCoT-54 بود، و همچنین کمترین تعداد قطعات چندشکل (2) مربوط به آغازگر SCoT-20 بود. متوسط تعداد باند برای هر آغازگر 36/8 و متوسط باندهای چندشکل 53/5 بود. محتوای اطلاعات چندشکلی و قدرت تفکیک (PICD) بین 217/0 در آغازگر SCoT-31 و 07/0 در آغازگر SCoT-30 با میانگین 156/0 متغیر بود. ماتریس تشابه با استفاده از ضریب جاکارد، تجزیه خوشه ایبا الگوریتم UPGMA و تجزیه به مختصات اصلی انجام شد. براساس تجزیه خوشه ای، در ضریب تشابه 7/0 نمونه های کاکوتی به 7 گروه تقسیم شدند. براساس ماتریس تشابه، کمترین شباهت (59/0) مربوط به دو نمونه نائین و یاسوج، و همچنین بیشترین شباهت (98/0) بین دو نمونه از دامغان و گرمسار از یک منطقه جغرافیایی مشابه بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مولکولی (AMOVA) حکایت از تنوع زیاد در داخل نمونه ها داشت. در واقع 89% از واریانس در داخل نمونه ها و 11% از واریانس در بین نمونه های کاکوتی بود. در نهایت نتایج نشان دهنده تنوع مناسب در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه بود.