نانوکمپلکس های صمغ عربی- کازئینات حامل بتا کاروتن (1): بررسی تشکیل کمپلکس توسط FTIR، DSC، کدورت و رئولوژی

در این تحقیق، تولید نانوکمپلکس های بر پایه دو بیوپلیمر صمغ عربی- کازئینات به منظور ایجاد یک سیستم حامل برای بتا کاروتن، توسط تکنیک های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا محلول های کازئینات سدیم در دو سطح غلظت 1/0 و 5/0(درصد وزنی-حجمی) و صمغ عربی در سه سطح غلظت 1/0، 5/0 و 1 درصد (درصد وزنی-حجمی) تهیه شدند. سپس بتاکاروتن در محلول های کازئینات سدیم بارگذاری شد و صمغ عربی در غلظت های مختلف به آنها اضافه گردید و با تنظیمpH ، بر همکنش الکترواستاتیک بین بیوپلیمرها ایجاد گردید. ایجاد کمپلکس بین صمغ عربی-کازئینات و کازئینات-بتا کاروتن توسط آزمون های طیف سنجی فرو سرخ نزدیک (FT-IR)، گرماسنجی پویشی افتراقی (DSC)، کدورت سنجی و رئومتری ارزیابی شدند. نتایج آزمون FT-IR نمونه ها نشان داد که طیف اختصاصی محلول بیوپلیمری حاوی بتاکاروتن، متفاوت از طیف های اختصاصی هر کدام از بیوپلیمرها و بتاکاروتن می باشد. در آزمون DSC نمونه ها نیز، الگوی تغییرات حرارتی کمپلکس بیوپلیمری حاوی بتاکاروتن با هر کدام از بیوپلیمرها و بتاکاروتن، تفاوت چشمگیری داشت که به انکپسولاسیون بتاکاروتن در کمپلکس کازئینات – صمغ عربی نسبت داده شد. نتایج حاصل از اندازه گیری کدورت محلول ها نشان داد که با افزایش غلظت صمغ عربی، کدورت افزایش یافت و بیشترین کدورت (NTU134) مربوط به غلظت کازئینات سدیم 1/0 %– صمغ عربی 1 % بود. بررسی ویژگی های رئولوژیکی محلول ها نشان داد که افزایش غلظت صمغ عربی از 1/0 به 1%، باعث افزایش ویسکوزیته محلول های بیوپلیمری شد که به افزایش تعداد ذرات کمپلکس نسبت داده شد.