تحلیل نسب آموزش فنی و حرفه ای با تعلیم و تربیت نظری

گرایش سنتی خواهان مجزا کردن آموزش فنی و حرفه ای از تعلیم و تربیت دانشگاهی است. گروهی عقیده دارند که ارزش آنچه در ذهن افراد وجود دارد بیش از آن چیزی است که در دستان آنان وجود دارد و در مقابل گروهی آموزش نظری را پرداختن به یک سری مباحث انتزاعی و فاقد فایده عملی می دانند. در این مقاله رویکردهای موجود در این زمینه تحت عنوان تعلیم و تربیت لیبرال و حرفه گرایی مورد بررسی قرار گرفته است.در این مقاله با تحلیل مولفه های موجود به این جمع بندی دست می یابیم که این دو گونه از آموزش در تضاد کامل با یکدیگر نیستند بلکه آنچه این دو شکل از نظام تعلیم و تربیت را در مقابل یکدیگر نشانده، نگرش رادیکال در هر دو سوی طیف است که در یک سو منجر به نفی ارزش و جایگاه آموزش فنی و حرفه ای و بیرون راندن آن از عرصه تحصیلات دانشگاهی و در سوی دیگر طیف موجب نوعی حرفه گرایی کاملا مکانیکی فاقد هرگونه قوای عقلانی پرورش یافته می شود. رویکرد پیشنهادی این مقاله با عنوان رویکرد ترکیبی در عین باور به ترکیب ماهوی مولفه نظری و عملی در هر نوع آموزشی، از تقدم منطقی دانش نظری و بهره گیری آموزش فنی و حرفه ای از رشته های پایه و آکادمیک برای غنی تر شدن این نوع آموزش سخن گفته است.