پیش بینی سلامت روان بر اساس طرح واره های ناسازگار با توجه به نقش واسطه ای نگرانی در بیماران دارای نقایص شدید بینایی

پیش بینی سلامت روان بر اساس طرح واره های ناسازگار با توجه به نقش واسطه ای نگرانی در بیماران دارای نقایص بینایی.
روش پژوهش: در این مطالعه مقطعی، 300 بیمار دارای نقایص بینایی شدید که در فاصله زمانی فروردین تا پایان آذر سال 1395 به درمانگاه های اکولوپلاستیک و قرنیه بیمارستان لبافی نژاد تهران مراجعه کرده بودند، به طور پی درپی انتخاب شدند. پس از اخذ رضایت نامه آگاهانه، داده های پژوهش به کمک پرسشنامه های جمعیت شناختی، نگرانی، سلامت روانی، طرح واره یانگ و مصاحبه بالینی ساختاریافته جمع آوری شدند. به منظور تحلیل داده ها از آزمون های کای مربع و رگرسیون استفاده شد.
بین طرح واره های ناسازگار اولیه و سلامت روان با واسطه نگرانی در بیش تر مولفه های طرح واره ای، ارتباط معناداری مشاهده شد. این ارتباط در شاخص بهزیستی روان شناختی از مولفه های سلامت روان در تعامل با چهار طرح واره آسیب پذیری در برابر ضرر و بیماری، وابستگی، خویشتن داری/خودانضباطی ناکافی و نقص/شرم، ارتباط معنادار مشاهده شد (01/0>P). هم چنین چهار طرح واره آسیب پذیری در برابر ضرر و بیماری، وابستگی، بی اعتمادی/بدرفتاری و خویشتن داری/خودانضباطی ناکافی، ارتباط معناداری با درماندگی روان شناختی دارد (01/0P<). علاوه بر این متغیر نگرانی، در بیش تر مولفه های طرح واره ای مانند طرح واره های آسیب پذیری در برابر ضرر و بیماری، اطاعت، بی اعتمادی/بدرفتاری و بازداری هیجانی، اثر معنادار ایفا نموده است (01/0P<).
طرح واره های ناسازگار اولیه با تشدید نگرانی، به بهزیستی روان شناختی آسیب رسانده و درماندگی روان شناختی را می افزایند. بنابراین متغیرهای روان شناختی، می تواند به فرآیندهای پیش گیری، تشخیص و درمان بیماران با نقص شدید بینایی کمک کند.