مقایسه نتایج بینایی کراتکتومی فوتورفرکتیو به روش تراش ویژه و تراش عادی در بیماران با عیب انکساری آستیگماتیسم

مقایسه نتایج عیوب انکساری و ابیراهی های درجه بالا پس از کراتکتومی فوتورفرکتیو (PRK) به روش تراش ویژه (Customized) و تراش عادی (Conventional) در بیماران با عیب انکساری آستیگماتیسم
روش پژوهش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، 40 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان فارابی که آستیگماتیسم بیش تر از یک دیوپتر داشتند و داوطلب جراحی به روش کراتکتومی فوتورفرکتیو (PRK) بودند، وارد مطالعه شدند. بر اساس روش درمان بیماران به دو گروه 20 نفره تقسیم شدند. در یک گروه جراحی PRK به روش تراش ویژه و در گروه دوم به روش تراش عادی انجام شد. نتایج عیوب انکساری قبل از عمل با شش ماه پس از عمل و هم چنین ابیراهی های درجه بالا در دو گروه با هم مقایسه شدند.
میانگین سنی بیماران 7/4±8/28 سال با دامنه سنی 42-20 سال بود. میانگین معادل کروی قبل از جراحی به ترتیب 03/1±36/3- دیوپتر (دامنه، 25/5- تا 75/1- دیوپتر) در گروه جراحی با روش تراش ویژه و 80/0±49/3- دیوپتر (دامنه، 5/4- تا 75/1- دیوپتر) در گروه جراحی با روش تراش عادی بود (05/0میانگین حدت بینایی بدون اصلاح (UDVA) شش ماه پس از جراحی به ترتیب در گروه جراحی با تراش ویژه032/0±019/0 لوگمار و در گروه جراحی با تراش عادی، 022/0±010/0 لوگمار بود (1/0 P). ابیراهی کلی چشم و ابیراهی کما در مقایسه با قبل از عمل در هر دو گروه مورد مطالعه افزایش داشتند. پس از بررسی شش ماهه مشخص شد که درگروه جراحی با روش تراش ویژه نسبت به گروه تراش عادی ابیراهی های کلی و کما و کروی کم تر بود، اگرچه از نظر آماری تفاوتی بین دو گروه یافت نشد (05/0

نتیجه گیری

هر دو روش تراش ویژه و تراش عادی در تصحیح آستیگماتیسم موثر هستند و تفاوت معنی دار آماری در نتایج عیوب انکساری و ابیراهی های درجه بالا در دو گروه وجود ندارد، بنابراین هر دو روش می توانند به عنوان جایگزین یکدیگر استفاده شوند. اگرچه در روش تراش ویژه، ابیراهی کلی، کما و ابیراهی کروی القایی پس از جراحی در پی گیری شش ماهه نتایج بهتری را نشان می دهد.