نقش مولفه های مختلف در جهت گیری فرهنگ سیاسی نخبگان پهلوی دوم

این مقاله به بررسی فرهنگ سیاسی نخبگان ایران در دوره پهلوی دوم و تاثیرپذیری آن از مولفه های مختلف می پردازد. فرضیه اصلی مقاله این است که فرهنگ سیاسی نخبگان ایران به عنوان یکی از دو بعد مهم فرهنگ سیاسی (بعد دیگر آن فرهنگ سیاسی توده ای است) دارای ویژگی هایی همچون بدبینی سیاسی، بی اعتمادی شخصی، احساس عدم امنیت آشکار است. این فرهنگ از دید این پژوهش تحت تاثیر شاخص هایی همچون عوامل ادارکی، مدیریتی و اجتماعی است. روش گردآوری این مقاله تاریخی است بدین ترتیب که با ملاحظه ویژگی های نخبگان سیاسی و ساختار جامعه عوامل مختلف تاثیرگذار بر جهت گیری نخبگان سیاسی استخراج شده است. در عین حال رویکرد فعال گرایانه است و صرفا به بیان و توصیف فرهنگ سیاسی اکتفا نکرده بلکه نگارندگان به تحلیل این امر پرداخته اند. روش جمع آوری داده ها به شیوه کتابخانه ای بوده است.