اثر ساختاری رهبری اخلاقی بر رفتار سکوت سازمانی با نقش واسطه ای جو سکوت

هدف این پژوهش بررسی اثر ساختاری رهبری اخلاقی بر رفتار سکوت کارمندان با نقش واسطه ای جو سکوت بود.پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری تمامی کارمندان ادارات آموزش و پرورش شهر مشهد در سال 93-92 بودند. نمونه ای به حجم 171 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. شرکت کنندگان پرسش نامه رهبری اخلاقی و سکوت سازمانی را تکمیل کردند. داده ها با مدل معادله های ساختاری و با نرم افزار LISREL تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که نیرومندترین نشانگر سازه نهفته رهبری اخلاقی احترام و ساختن جامعه است. افزون بر آن، نیرومندترین نشانگر سازه نهفته جو سکوت سازه نگرش سرپرستان است. در مدل ساختاری تدوین شده، یافته ها نشان می دهند که رهبری اخلاقی بر جو سکوت اثر ساختاری منفی دارد (69/. - = GA). اثر غیرمستقیم رهبری اخلاقی بر رفتار سکوت منفی (171/0-) است. هم چنین، جو سکوت سازمان بر رفتار سکوت کارمندان اثر ساختاری مستقیم (25/.= BE) دارد. در نتیجه برای مقابله با رفتار سکوت سازمانی و بهره گیری از تجربیات کارکنان باید جو سکوت سازمانی را از میان برداشت. عاملی بسیار موثر در این زمینه رهبری اخلاقی است. استفاده از این نوع رهبری با کمرنگ شدن جو سکوت همراه است که در پی آن می توان انتظار داشت رفتار سکوت سازمانی کاهش یابد.