آسیب شناسی آموزش کشاورزی در دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا

هدف پژوهش حاضر بررسی مشکلات آموزش کشاورزی در دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا بوده است. روش تحقیق به کارگرفته شده کیفی بوده و جامعه آماری این پژوهش را چهار گروه کادر برنامه ریزی و مسوولان رشته، اساتید، دانش ‏آموختگان و دانشجویان در سال تحصیلی 92-91 تشکیل داد. تعداد نمونه های مورد بررسی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 58 نفر( تعداد 39 نفر از دانشجویان، 7 نفر از استادان ، 6 نفر از کادر برنامه ریزی و 7 نفر از دانش‏آموختگان) بودند و اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه های نیمه‏ساخت‏دار گردآوری شد. به منظور تعیین قابلیت اعتبار یا اعتماد پذیری سوال ها و دستیابی به نتایج بدون سوگیری و قابل انتقال (درجه انتقال‏پذیری داده ها) از روش‏هایی نظیر حضور و تماس پژوهشگر با محیط پژوهش، بررسی موضوع از زوایای مختلف و کفایت منابع و داده ها استفاده شد. داده های جمع آوری شده بر اساس تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مهم‏ترین مشکلات و موانع آموزش کشاورزی دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا عبارت است از: عدم تناسب محتوا با رشته کشاورزی و نیاز دانشجویان، حجیم بودن محتوای دروس نسبت به سایر دانشگاه ها، عدم توجه به تدریس عملی و اجرای روش‏های متناسب با کار کشاورزی، یادگیری پایین دروس، محدود بودن امکانات یادگیری دروس کشاورزی و آزمایشگاه مجهز، عدم تناسب آزمون با نوع محتوای درس، عدم توجه به آزمون های مستمر و جامع نبودن بعضی آزمون ها. هم چنین از جمله راهکارهای بدست آمده در خصوص رفع این موانع و بهبود وضعیت آموزش کشاورزی می‏توان به مواردی از قبیل: استفاده از اساتید با گرایش متناسب با درس و دارای سطح تحصیلات و هم چنین تجربه آموزشی بالاتر، اصلاح و بازبینی کتاب های درسی برای عاری بودن از غلط های محتوایی و چاپی، تصحیح و بازبینی سوالات و جواب‏ها قبل از برگزاری آزمون و تخصیص بخشی از نمره به آزمون عملی و فعالیت های دانشجو اشاره نمود.