تحلیل ساختار واردات محصولات کشاورزی ایران با تاکید بر بی ثباتی نرخ ارز (کاربرد روش EGARCH و VECM)

افزایش تقاضای روز افزون کالاهای کشاورزی و همچنین مدیریت ضعیف استفاده از منابع موجود در کشور سبب شده تا به منظور برطرف ساختن نیاز داخلی، بخش عظیمی از درآمدهای کشور صرف واردات این نوع کالاها شود. لذا به منظور مدیریت هر چه بهتر واردات محصولات کشاورزی و شناسای ابزارهای لازم به منظور کنترل واردات بی رویه برخی از این محصولات، در مطالعه حاضر، الگوی واردات محصولات کشاورزی ایران (گندم، جو، ذرت، شکر، برنج، گوشت مرغ، گوشت قرمز، تخم مرغ و دانه های روغنی) برای دوره ی زمانی 90-1360 مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که سیاست های قیمتی در واردات محصولات تخم مرغ، گوشت مرغ و گندم، به دلیل اثرگذاری بیشتر، از اهمیت بالاتری برخوردار است. همچنین متغیر تعرفه وارداتی در محصولات گندم، گوشت قرمز و جو، به عنوان ابزاری از سیاست های تجاری حائز اهمیت بیشتری می باشد. در نهایت بررسی متغیر نوسانات نرخ ارز نیز نشان می دهد که اثر گذاری آن در همه محصولات مثبت منفی است. لذا پیشنهاد می شود به منظور مدیریت کاراتر بر واردات محصولات کشاورزی، حمایت از تولیدکنندگان داخلی و برقراری امنیت غذایی به واسطه ی موجود بودن غذا در کشور، از ابزارهای سیاستی مناسب همگام با سیاست های تجاری فعلی، استفاده شود.