تاثیر درمان عصب روان شناختی بر کنش های اجرایی و عملکرد درسی دانش آموزان مبتلا به حساب نارسایی

با توجه به اهمیت حسابنارسایی در دانشآموزان و لزوم ارائه مداخلاتی برای بهبود این اختلال به منظور پیشگیری از مشکلات بعدی، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان عصبروان شناختی بر کنشهای اجرایی و عملکرد درسی دانشآموزان مبتلا به حساب نارسایی بود.
مطالعه حاضر از نوع آزمایشی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان مبتلا به حسابنارسایی سال ششم ابتدایی شهر بوشهر در سال تحصیلی 95-1394 بودند که از بین آنها 40 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در گروه های آزمایش و گواه (20 نفر برای هر گروه) جایدهی شده اند. برای جمعآوری داده ها از پرسش نامه تشخیصی عصبروان شناختی کانرز (2004) و ماتریس های پیشرونده ریون (1938) استفاده شد. آزمودنی های گروه آزمایش در 15 جلسه یک ساعته تحت درمان عصبروان شناختی (تکالیف اصلاح حافظه) قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که درمان عصبروان شناختی بر بهبود عملکرد درسی دانشآموزان مبتلا به حسابنارسایی تاثیر دارد (05/0˂p)، همچنین این درمان بر بهبود حافظه کلامی (001/0˂p)، حافظه بینایی (001/0˂p)، و بهبود توجه (001/0˂p) تاثیرگذار بود.
بر اساس یافته ها میتوان بر اهمیت کاربرد مداخلات درمان عصب روان شناختی برای دانشآموزان مبتلا به حساب-نارسایی تاکید کرد و میتوان از آن به عنوان یک روش مداخله ای موثر بهره گرفت.