بررسی کیفی منابع تامین آب آشامیدنی شهر قزوین در سال 95-1394

کیفیت مطلوب فیزیکی و شیمیایی آب از نقطه نظر مقبولیت آن برای مصرف کننده، حفظ سلامتی مصرف کننده و نگهداری از سیستم شبکه آب ضروری می باشد. هدف از این مطالعه، تعیین کیفیت فیزیکی و شیمیایی آب شرب شهر قزوین بود.
این مطالعه به صورت مقطعی در سال 95-1394 و در طی سه فصل انجام شد. در مجموع 150 نمونه از قسمت های مختلف شبکه توزیع آب آشامیدنی شهر قزوین جمع آوری گردید و پارامترهای pH، کدورت، میزان کلر باقی مانده، (Electrical Conductivity) EC، (Total Dissolved Solids) TDS، نیترات، سختی کل، قلیائیت و غلظت فلزات سرب، جیوه، کادمیوم و کروم به اندازه گیری شد. سنجش فلزات سنگین با استفاده از دستگاه جذب اتمی و سایر پارامترهای مورد مطالعه بر اساس کتاب استاندارد متد انجام گردید. آزمون آماری ANOVA برای مقایسه مقادیر میانگین بین فصول مختلف به کار گرفته شد.
میانگین پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در طی سه فصل مطالعه شامل pH، کدورت، میزان کلر آزاد باقی مانده، EC،TDS ، نیترات، سختی کل، قلیائیت و غلظت فلزات سرب و کروم به ترتیب 47/7، (NTU) 05/0±28/0، 24/0±42/0 (میلی گرم بر لیتر)، 99/48±46/623 (میکروزیمنس بر سانتی متر)، 92/49±52/499 (میلی گرم بر لیتر)، 73/4±65/42 (میلی گرم بر لیتر)، 41/1±33/148 (میلی گرم بر لیتر کربنات کلسیم)، 67/5±23/222 (میلی گرم بر لیتر کربنات کلسیم)، 002/0±008/0 (میلی گرم بر لیتر)، 002/0±031/0 (میلی گرم بر لیتر) بودند. میزان جیوه و کادمیوم در کل نمونه ها بسیار ناچیز بود.
مطابق نتایج به دست آمده، میانگین پارامترهای مورد مطالعه در محدوده استاندارد ملی آب آشامیدنی قرار دارد و کیفیت آب آشامیدنی قزوین برای مصرف کنندگان ایمن است.