واژگان ذی وجوه «هدی»، «صلاه» و «رحمه» در ترجمه های فارسی و انگلیسی

علم وجوه یکی از دانش های علوم قرآن است که به موجب آن کلمات در موقعیت های گوناگون، بار معنایی متفاوتی پیدا می کنند. سه واژه هدی، صلاه و رحمه از واژگان ذی وجوهی هستند که در آیات مختلف، بار معنایی گوناگونی دارند؛ عدم توجه به این مسئله موجبات برداشت های نادرست از قرآن کریم را فراهم می آورد. این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی و ابزار کتابخانه ای مبتنی بر این پرسش است که آیا ترجمه های فارسی و انگلیسی قرآن عملکرد مناسبی در معادل یابی این واژگان اتخاذ شده است؟ در واکاوی ترجمه های قرآن درباره معنای واژه های مذکور مشخص شد که در اکثر موارد مترجمان با عدم توجه به علم وجوه و سیاق آیات، به ترجمه این واژه ها پرداخته اند. ترجمه های خواجوی، عاملی، الهی قمشه ای، بروجردی، خسروی، طاهری و گرمارودی در معادل یابی صحیح سه واژه مورد نظر در برخی مواضع عملکرد مثبتی داشته اند. در میان ترجمه های انگلیسی قرآن کریم، عملکرد مثبتی در معادل یابی واژگان ذی وجوه مشاهده نشد که این چالشی بزرگ در میان این دسته از ترجمه ها محسوب می شود.