تاثیر آموزش گروهی به شیوه راه حل محور بر شادکامی نوجوانان دختر محروم از پدر

مولفه های روان شناختی نوجوانان (همچون شادکامی) در صورت فوت پدر تحت تاثیر قرار می گیرد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی به شیوه راه حل محور بر شادکامی نوجوانان دختر محروم از پدر صورت پذیرفت.
روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر محروم از پدر شهر اصفهان در سال تحصیلی 94-1393بود. برای انتخاب نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و تصادفی ساده 40 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده و به دو گروه 20 نفری تقسیم گردیدند. مداخلات درمانی (رویکرد راه حل محور) بر روی گروه تجربه در هشت جلسه 90 دقیقه ای یک بار در هفته انجام شد. به گروه کنترل هیچ آموزشی داده نشد. پرسشنامه شادکامی آکسفورد به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. داده های جمع آوری شده توسط تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج تحلیل نشان داد که آموزش گروهی به شیوه راه حل محور بر شادکامی نوجوانان دختر محروم از پدر در مراحل پس آزمون و پیگیری تاثیر داشته است (001/0>p). بدین معنا که پس از اجرای مداخله آموزشی، گروه تجربه در مقایسه با گروه کنترل میزان شادکامی بالاتری را گزارش نمودند.
بر اساس یافته های حاصل از پژوهش حاضر در کنار سایر مداخلات شناخته شده و استاندارد موجود، می توان از روش آموزش راه حل محور در جهت افزایش شادکامی نوجوانان دختر محروم از پدر بهره برد.