مقایسه عملکرد مدل آماری و مدل دینامیکی در شبیه سازی بارش حدی

در سال های اخیر منابع آب بر اثر تغییر اقلیم دست خوش تنش های جدی شده است. هدف مطالعه حاضر، بررسی دو مدل ریز مقیاس ساز آماری و دینامیکی به منظور ریز مقیاس سازی بارش حدی حوضه آبریز گرگان رود در روز های 23 و 24 اردیبهشت 1371 است که به ثبت دبی حدی در منطقه منجر شد . در این پژوهش، از مدل آماری SDSM و مدل دینامیکی Regcm4 استفاده شد. نتایج نشان داد مدل آماری SDSM‏ قابلیت بسیار کمی (ضرایب تبیین 002/0 تا 18/0 و میانگین خطای مطلق 20 میلی متر) در شبیه سازی بارش های حدی دارد به طوری‏که ضرایب تبیین و همبستگی های کم قابل مشاهده بود؛ در صورتی‏ که مدل Regcm4 ضرایب تبیین بسیار زیاد تا 100 درصد و میانگین خطای مطلق تا 67 میلی متر را ثبت کرده است به دلیل اینکه این مدل با در نظر گرفتن الگوهای دینامیک کلی به شبیه سازی بارش حدی می پردازد، علاوه بر اینکه با آزمون خطای طرح واره های موجود در آن می تواند نتایج را تا حد زیادی به داده های مشاهداتی منطقه نزدیک کند. تحلیل نقشه های هوا نشان دادند طی این دو روز نیمه غربی ایران و بخش های جنوبی و مرکزی تحت حاکمیت الگوهای کم فشار بوده اند که جهت جریانات کم فشار، جنوبی و غربی بوده و از سمت دریای عدن و خلیج فارس و دریای سیاه و مدیترانه هستند. نقشه های الگوهای ارتفاع ژئوپتانسیل حاکمیت کم ارتفاع هایی در تراز 500 و 850 هکتوپاسکال را در منطقه مد نظر نمایش می دهد.