ضریب رفتار چند سطحی سیستم ترکیبی قاب خمشی فولادی و دیوار برشی بتنی درزدار

تامین شکل پذیری زیاد موجب کاهش سختی سازه و افزایش تغییرشکل های جانبی و متعاقب آن آسیب به اجزای غیرسازه ای می-شود. هر چند افزایش مقاطع قاب خمشی فولادی سختی سازه را افزایش می دهد ولی اقتصادی نخواهد بود. بدین منظور ترکیب قاب خمشی و دیوار برشی بتنی می تواند یک راه حل جهت افزایش سختی باشد. اما در سازه های کوتاه استفاده از این سیستم ترکیبی باعث کاهش شکل پذیری و استهلاک انرژی در زلزله های متوسط تا قوی می گردد. استفاده از درزهای قائم در دیوار بتنی کوتاه و متوسط این نقص را بهبود می بخشد. این درزها رفتار برشی دیوار بتنی را به رفتار خمشی شکل پذیر تعدادی اجزاء ستونی تبدیل نموده و می توانند شکل پذیری را افزایش دهند. عدم درج ضریب رفتار در آیین نامه های طراحی لرزه ای از چالش های استفاده از این سیستم نوظهور می باشد. بیان چند سطحی ضریب رفتار و استخراج آن با توجه به میزان تقاضای زلزله و میزان آسیب قابل قبول به عنوان سطوح عملکردی مورد انتظار از نوآوری های این مطالعه می باشد.
در این تحقیق ضرایب رفتار طلب و ظرفیت قاب خمشی فولادی با دیوار برشی بتنی درزدار و بدون درز در ارتفاع 5 و 10 طبقه با کمک تحلیل بارافزون و تحلیل دینامیکی افزایشی، محاسبه شده اند. بررسی نتایج نشان داد، اگرچه سختی اولیه ارتجاعی در سازه ترکیبی قاب خمشی و دیوار برشی بتنی درزدار و بدون درز اختلاف چندانی ندارد، اما به علت تغییر رفتار دیوار بتنی از برشی به ستونکهای خمشی جذب انرژی بیشتر و لذا ضریب رفتار بزرگ تر و شکل پذیری بیشتری را برای نوع با درز به ارمغان می آورد.