مکان یابی مناطق مستعد نیروگاه خورشیدی تحت تاثیر پارامترهای اقلیمی با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی فازی (مطالعه موردی: استان فارس)

توجه به منابع تجدیدپذیر انرژی که جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی تجدیدناپذیر هستند، سبب شده است که جوامع به سمت انرژی هایی نظیر انرژی خورشیدی سوق پیدا کنند. هدف از این پژوهش مکان یابی مناطق مستعد احداث نیروگاه های خورشیدی در استان فارس با توجه به پارامترهای اقلیمی می باشد. برای این پژوهش از پارامترهای بارندگی، دما، رطوبت نسبی، ساعات آفتابی، ارتفاع، گرد و خاک و جهت شیب استفاده گردید. بر اساس نقش و اهمیت این فاکتورها نقشه هر معیار در محیط GIS تهیه و در محیط IDRISI فازی گردید. نقشه مکانی مناطق مستعد با توجه به وزن های بدست آمده به روش Fuzzy-AHP تهیه و در چهار کلاس (عالی، خوب، متوسط و ضعیف) طبقه بندی گردید. نتایج مکان یابی نیروگاه های خورشیدی نشان داد که، نواحی واقع در شمال و شمال شرقی استان دارای بیشترین استعداد می باشند، که مساحتی بالغ بر 60 درصد کل مساحت استان را شامل می شود و کمترین استعداد مربوط به نواحی جنوبی استان با مساحتی حدود 026/0 درصد می باشد. بیشترین مساحت استان از لحاظ پتانسیل نیروگاه خورشیدی در کلاس عالی می باشد. همچنین نتایج نشان داد که مناطق مستعد احداث نیروگاه در مناطق دارای اقلیم خشک و نیمه خشک سرد می باشد، این نواحی شامل مناطقی است که، ایستگاه های آباده، اقلید، ایزدخواست، بوانات و صفاشهر در آن قرار دارند.