سنجش تاثیر شاخص حمایت و پشتیبانی مدیریتی در ارزیابی کارکرد واحدهای پژوهشی

مطالعات نشان می دهد که از موانع اصلی نظام نوآوری در کشور، نبود معیارهای درست و موثر ارزیابی کارکرد، سنجش و نظارت بر فعالیت های پژوهشی است. بی شک یکی از شاخص های موثر در ارزیابی کارکرد واحدهای پژوهشی، شاخص حمایت و پشتیبانی مدیریتی است. این شاخص از بعد درون سازمانی شامل حمایت های مدیریت داخل دانشگاه از واحدهای پژوهشی و از بعد برون سازمانی مرتبط با فضای حمایتی دولت به علت سیاست های بالادستی و اولویت گذاری در کشور است که این حمایت ها در قالب قوانین و مصوبه های دولت، مجلس و... انجام می گیرد. این حمایت ها اثر به سزایی در کارکرد واحدهای پژوهشی داشته و باید در شاخص های ارزیابی کارکرد در نظر گرفته شود، زیرا بودجه های پژوهشی در حوزه های مختلف علوم و فناوری بهطور مساوی تسهیم نشده است و عقد قرارداد درحوزه ای علمی که مورد حمایت و پشتیبانی ویژه در مقطع زمانی خاص قرار می گیرد خیلی راحت تر و آسان تر از زمینه ای است که به دلایل مختلف در کشور نظیر واردات فناوری و کالاها و... مورد حمایت قرار نمی گیرد. در این مقاله مدلی برمبنای کارایی برای ارزیابی کارکرد واحدهای پژوهشی با در نظر گرفتن شاخص حمایت و پشتیبانی ویژه مدیریت طراحی شده و نتایج اجرای آن برای تعدادی از واحدهای پژوهشی دانشگاه صنعتی امیرکبیر به عنوان نمونه ارائه شده است. از نتایج به دست آمده از این ارزیابی می توان مسیر فعالیت های واحد های پژوهشی را تعیین کرد و برای حمایت و پشتیبانی بیشتر از واحدهای پژوهشی فعال تر استفاده کرد، واحدهای پژوهشی با کارکرد ضعیف تر را شناسایی و با آسیب شناسی دلایل عدم فعالیت کافی در رفع مشکلات آن ها اقدامات جدی اتخاذ کرد.