بررسی سطح سرمی مس و آهن در افراد مبتلا به وزوز گوش ذهنی با علت ناشناخته

وزوز گوش یک بیماری چندعاملی است و آسیب های اکسیداتیو در نواحی متعددی از مسیر شنوایی می تواند منجر به بروز آن شود. هم چنین، استرس اکسیداتیو منجر به ایجاد عدم تعادل در غلظت عناصر کمیاب که نقش اساسی در ساختمان آنزیم های آنتی اکسیدان دارند، می شود. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای سطح سرمی عناصر کمیاب مس و آهن در افراد مبتلا به وزوز گوش و افراد غیر مبتلا می باشد.
این مطالعه تحلیلی مقطعی روی 55 بیمار مبتلا به وزوز گوش ذهنی با علت ناشناخته مراجعه کننده به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان الزهرا اصفهان طی سال های 93-1392 انجام گرفت. سپس، 47 نفر از افراد غیرمبتلا که از لحاظ سن و جنس با گروه مبتلا تطبیق داشتند، به روش آسان از میان افراد داوطلب انتخاب شدند. نمونه های خون اخذ شده و سطح سرمی عناصر کمیاب مس و آهن در آن ها اندازه گیری شد.
میانگین غلظت سرمی مس در افراد مبتلا به وزوز گوش (27/59±112/48 میکروگرم در دسی لیتر) کاهش معنی داری در مقایسه با گروه شاهد (14/24±139/52 میکروگرم در دسی لیتر) داشت (0/001>P)؛ درحالی که سطح سرمی آهن در افراد مبتلا به وزوز گوش (35/97±95/68 میکروگرم در دسی لیتر) در مقایسه با سطح سرمی آهن در گروه شاهد (53/68±103/95 میکروگرم در دسی لیتر) تفاوت معنی داری نداشت (0/38=P).
بین سطح سرمی عنصر کمیاب مس و ابتلا به وزوز گوش ارتباط وجود دارد. با توجه به اینکه عناصر کمیاب جز مهم ترین ریزمغذی های آنتی اکسیدان می باشند تعیین دقیق رابطه علت و معلولی کمک شایانی به درمان وزوز گوش می نماید و لزوم مطالعات بیشتر در این زمینه مشخص می شود.