مصرف مهارکننده های ترشح اسید در بیماران بستری و پیامدهای آن

دو دهه اخیر مصرف داروهای مهارکننده پمپ پروتون(PPI) به طور چشمگیری در گروه کودکان و بزرگ سالان افزایش یافته است، به طوری که بین سال های 2003-2000، افزایش چشمگیری 4 برابری در شیوع مصرف PPI در نوزادان، با تخمین افزایش 7/5 برابری از سال های 2004-1999 وجود داشته است. مطالعات متعددی بر روی بیماران بزرگ سال رابطه ای را میان داروهای آنتی اسید و بیماری های عفونی(پنومونی و عفونت های دستگاه گوارش) و بیماری های غیر عفونی(شکستگی های لگن و کمبود ویتامین B12) یافته اند. این یافته ها شیوه های درمان تجربی داروهای آنتی اسید در موارد مشکوک GERD در نوزادان و کودکان را به چالش می کشاند. براین اساس مطالعه حاضر به بررسی و پژوهش ارزیابی اثرات جانبی و عوارض جدی وابسته به داروهای آنتی اسید در جمعیت کودکان پرداخته است.
مطالعه حاضر یک مطالعه مروری و بر اساس جستجو در پایگاه اطلاعاتی Magiran SID، Medlib، Iranmedex، proquest Elsevier، Ovid، Pubmed، Science direct جستجو انجام شد. از مقالات مرتبط فارسی و انگلیسی در بازه سال های 2015-2000 استفاده شد. 52 مقاله استخراج شد و درنهایت 12 مقاله مرتبط با اهداف این مطالعه بررسی شد. مقاله هایی که معیار ورود به مطالعه را داشته اند مقاله هایی که معیارهای ورود به این مطالعه را داشتند اکثرا رابطه مهم و جدی را بین مصرف داروهای مهارکننده ترشح اسید و خطر ابتلا به انتروکولیت نکروان، سپسیس، باکترمی، پنومنی و عفونت های دستگاه گوارش نشان می دهند.
با توجه به تاثیر مشکوک آنتاگونتیست H2 و مهارکننده های پمپ پروتون و شواهد رو به رشد ابتلا به عفونت های جدی، داروهای آنتی اسید باید در نوزادان و کودکان مشکوک به بیماری گوارشی بستری و سرپایی با احتیاط استفاده شود.