پیامدهای انباشتگی پلاستیکی در دریاها و اقیانوس ها بر روی موجودات دریایی - اقیانوسی و در سطح سلولی

این مقاله به بررسی پیامد های مضرر ناشی از ازدیاد و انباشتگی ترکیبات پلاستیکی در دریاها و اقیانوس ها برروی موجودات دریایی- اقیانوسی و در سطوح سلولی و درون سلولی می پردازد. نزدیک به 80 درصد آلودگی دریایی و اقیانوسی در سطح جهان دارای منشع در خشگی هستند و حدود 60 تا 95 درصد از محتوای این آلودگی ها و دبریس ها از جنس پلاستیک می باشند بنابراین تقریبا اکثریت زباله های پلاستیکی رها شده نهایتا به دریاها می رسند و توسط جریانات گردابی دریایی به اقیانوس ها منتقل می یابند و سرانجام تحت جریانات قوی ورتکس وار اقیانوسی در قسمت های مرکزی اقیانوس ها معروف به لکه های آشغالی متراکم و متمرکز می گردنند. توده های پلاستیکی در لکه عظیم فوق و سایر مناطق دریایی باعث پر کردن معده پرندگان دریایی و ایجاد سندرم گرسنگی در آنها، پدیده خفگی در ماهیان و انسداد مجاری تنفسی و مرگ لاک پشت ها دریایی می شوند. دبریس ها و پلیت ها ریزه پلاستیکی معلق دریایی و اقیانوسی دارای ظرفیت جذب و تراکم این سموم همانند ترکیبات بی فنل های پلی کلره (PCBs) و دی دی ای (DDE) و سایر آلودگی های هیدروفوبیک تا حدود یک میلیون بار به خود را در مقایسه با غلظت متداول این سموم و آلودگی های هیدروفوبیک در آب دریایی و اقیانوسی دارند. با اطلاع رسانی موثر و عمومی در مورد پیامدهای مضرر ناشی از گسترش بی رویه پسمانده های پلاستیکی به محیط زیست پیرامون در وسایل ارتباط جمعی می تواند با بالا بردن دانش اکثریت مردم و میزان مشارکت آنها در جهت پایش و ممانعت از مصرف افراطی از محصولات پلاستیکی در جامعه و کاهش میزان دفع این محصولات افزایش داد.