نگاه حقوقی به بر هم ریختگی نظام اکولوژیک خلیج فارس توسط جزایر مصنوعی

این تتبع گردآوری است میان رشته های حقوق و محیط زیست که سعی شده از موضوع دور نیافتد.
خلیج فارس به عنوان یک آبراه حیاتی و مهم از جایگاه ویژه ای در عرصه تحولات منطقه ای خاور میانه و بین المللی برخوردار بوده و تغییر و تحولات مداوم نظامی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و زیستی دراین منطقه موجب بروز تحولات مداوم و مختلفی گردیده است که لزوم توجهات بیشتر بر ابعاد حقوقی و قانونی فعالیتها و چالش های مختلف پیش رو را طلب می کند. از مهم ترین و به روزترین این مسائل، بحث ساخت جزایر مصنوعی در خلیج فارس می باشد. در حقوق بین الملل، ساخت جزایر مصنوعی ممنوع نشده است، ولی کنوانسیون های ناظر به حقوق دریاها، ساخت جزایر مصنوعی را بیشتر در زمینه های پژوهشی و اکتشافی مورد توجه قرار داده است و این گونه جزایر، هیچ گونه امتیازی از جهت تحدید های مرزهای دریایی برای کشور های دارنده و سازنده پدید نمی آورد. اما ذکر این نکته لازم است که درست است که در اصل نمی توان ساخت جزایر مصنوعی را غیر قانونی دانست، ولی مفهوم امنیت در جهان امروز تنها به زمینه های سیاسی و نظامی باز نمی گردد، بلکه نابودی های محیط زیست یکی از بزرگترین نگرانی های انسان هاست که می توان ساخت این جزایر را از مهم ترین عوامل تهدید کننده محیط زیست خلیج فارس دانست. در این نوشتار سعی شد، با مروری بر کنوانسیون حقوق دریاها و کنوانسیون کویت، با رویکردی حقوقی به تحلیل و بررسی ساخت این جزایر نگریسته شود.