بررسی درمان شنیداری-کلامی مبتنی بر موسیقی و بازی برمهارتهای زبانی کودکان کم شنوا

بطور طبیعی یک کودک عادی، گفتار و زبان را در یک محیطی غنی از زبان برای برقراری ارتباط می آموزد. با این حال، کودکان کم شنوا مشکلاتی در یادگیری این مهارتهای زبانی دارند. بنابراین، آموزش این نوع مهارتها در زمان طلائی و با رویکردی مناسب بسیار مهم به نظر می رسد. هدف از انجام این پژوهش مداخله یک روش توانبخشی تلفیقی (شامل تمامی ابعاد زبانی، رشدی، انگیزشی و موسیقیائی متناسب با الگوهای رشد طبیعی گفتار و زبان) و مقایسه آن با روش های مرسوم و سنتی می باشد.
در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، 52 کودک کم شنوا در مقطع سنی زیر سه سال بر اساس اصل حق انتخاب مراجع در یک بازه زمانی شش ماهه در دو گروه برای این پژوهش انتخاب شدند. نمونه ها شامل کودکان با آسیب شنوایی شدید تا عمیق می باشند که همگی دوره های اولیه آموزش توانبخشی با سمعک را می گذرانند. این افراد در صورت عدم پاسخ مناسب به سمعک بعد از شش ماه دوره آموزشی به عنوان کاندید برای کاشت حلزون شنوائی در نظر گرفته می شوند. آزمودنی ها تحت آموزش دو رویکرد آموزشی متفاوت یکی روش تربیت شنوائی صرف (Auditory Training; AT) و دیگری روش شنوایی-کلامی مبتنی بر بازی، ریتم و آهنگ(Auditory-Verbal Music Play Therapy; AVPMT) می باشند. همگی نمونه ها قبل و بعد از مداخله مورد ارزیابی واقع می شوند. ابزار ارزیابی مورد استفاده در این مطالعه «آزمون سنجش رشد نیوشا» می باشد که توسط این آزمون سطح نمرات مهارتهای زبان دریافتی و زبان بیانی این دو گروه توسط روش های آماری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 تجزیه و تحلیل آماری می شوند.
نتایج نشان می دهد که بین میانگین امتیاز زبان بیانی و زبان دریافتی کودکان کم شنوائی که از روش شنیداری-کلامی مبتنی بر بازی، ریتم و آهنگ استفاده می کنند نسبت به کودکان مشابه که از روش تربیت شنوائی صرف استفاده می کنند، تفاوت معنادار وجود دارد و مهارتهای زبانی این کودکان رشد قابل توجهی را نشان می دهد (0/05>p).
کودکان کم شنوا در صورت تشخیص در دوران بحرانی اکتساب زبان و با استفاده از مداخلات توانبخشی مناسب که تمامی جنبه های زبان (شنوایی،کلامی، موسیقیائی و انگیزشی) را دربرمی گیرد این فرصت را خواهند داشت که مراحل رشد زبان را سریعتر و نزدیک به کودکان همتای شنوائی خود سپری کنند.