بررسی و تحلیل بازارهای گردشگری شهرهای ساحلی خلیج فارس

در زمان حاضر صنعت توریسم بزرگترین صنعت جهان محسوب می گردد و پیش بینی می شود در دهه 2020 م. به صنعت شماره یک جهان تبدیل گردد. کشورهای مختلف جهان مطابق آمارهای سازمان گردشگری جهانی در سال 2001 میلادی 600 میلیارد دلار از راه فعالیت گردشگری درآمد داشته اند و 700 میلیون نفر گردشگر در این سال به کشورهای مختلف جهان مسافرت کرده اند. نزدیک به 300 میلیون نفر نیز به صورت مستقیم و غیرمستقیم در صنعت گردشگری مشغول به فعالیت بوده اند. تا سال 2007 م. این صنعت با 68 درصد رشد به مبلغ باور نکردنی 6/1 تریلیون دلار دست یافته است. خلیج فارس از مناطق پر بازده ایران برای جذب گردشگر است اهمیت این موضوع به واسطه وجود آثار تاریخی و جاذبه های متعدد سیاحتی، مذهبی، فرهنگی، تجاری و جزء آن روز به روز در حال افزایش است. این درحالی است که امکانات گردشگری موجود نیز به تنهایی قادر به تامین نیازهای رو به افزایش توریست ها نیست و توسعه عاجل این امکانات را طلب می کند. شهرهای ساحلی خلیج فارس به واسطه همجواری با چندین کشور خارجی و نیز قرار گرفتن در مسیر محور ارتباطی با آسیا و اهمیت استراتژیکی این موضوع برای رسیدن به توسعه پایدار و جذب گردشگر داخلی و خارجی و منافع سرشار حاصل ازجذب گردشگر نسبت به سایر مناطق ایران اهمیت بالایی را دارا است. این مقاله به دنبال رسیدن به عامل یا عواملی است که باعث شده شهرهای ساحلی خلیج فارس از مواهب اقتصادی و فرهنگی صنعت توریسم بی بهره بماند و همچنین ارائه راهکارهایی جهت جذب هرچه بیشتر توریست و توسعه این صنعت نوپا در منطقه می باشد.