جایگاه گردشگری مذهبی در ایجاد همگرایی در منطقه خلیج فارس

منطقه خلیج فارس به لحاظ واقع شدن کشورهای مسلمان دارای نزدیکی عقاید و رسومات مذهبی و نوع مشترک زندگی، از خصلتی جهت دستیابی به همگرایی منطقه ای در این چارچوب برخوردار است که با یک مدیریت صحیح می توان از توریسم مذهبی به عنوان ابزاری برای ایجاد همگرایی در سایر مقوله ها نیز استفاده کرد. بی گمان گردشگری در ایجاد تمدنها و رشد آنها نقش اساسی داشته است و از آنجا که گردشگری از حیث عوامل تشکیل دهنده آن به دو بخش زیربنا و روبنا قابل تقسیم اند، لذا با اجتماع عوامل فوق در سطح منطقه ای همچون خلیج فارس می توان امیدوار بود تا در تمدن عصر جهانی شدن، روابط بین الملل از سطح تحلیل میان دولتها به سوی سطح تحلیل مناطق سوق پیدا کند، که خود همین عامل باعث دگرگونی در روابط بین الملل بر اثر رشد توریسم منطقه ای و رفت آمدهای انسانی بین کشورهای عضو می گردد.
باید اشاره کرد که امروزه گردشگری، شناخت انسانی و صلح مثبت بین المللی می تواند خشونت های ساختاری در جامعه بین المللی را از بین برده و با حل تعارض بین المللی گفتگو را جایگزین نماید. ترویج فرهنگ گردشگری مذهبی در منطقه خلیج فارس باعث رشد و جذب سرمایه گذاری بین المللی و امنیت بیشتر منابع انسانی شده و با توسعه روابط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جوامع عضو همراه با بسط گردشگری منطقه ای به تعریف جدید از توریسم خواهد رسید. که در نهایت علی رغم پاسخگویی به نیازهای گردشگران فعلی و شناسایی نیازهای گردشگران آتی با توسل به همگرایی منطقه ای، امنیت پایداری را نیز در چهار چوب وابستگی متقابل تدریجی به عمل خواهد آورد.