اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر سازگاری اجتماعی و سرمایه روان شناختی دختران نوجوان ناسازگار

پژوهش حاضر باهدف شناسایی اثر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر سازگاری اجتماعی و سرمایه روان شناختی دختران نوجوان ناسازگار انجام پذیرفت، پژوهش از نوع آزمایشی و در چارچوب طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه گواه اجرا گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان های دولتی در سال تحصیلی 94-93 شهر هشتگرد بود که به روش تصادفی مرحله ای، دو دبیرستان انتخاب شد و بر اساس نمره کسب شده از اجرای اولیه پرسشنامه سازگاری اجتماعی نمونه ای شامل 60 نفر از نمرات پایین تر از میانگین، برای پژوهش برگزیده شده و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گرداوری اطلاعات به واسطه دو ابزار، پرسشنامه سازگاری دانش آموزان و پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتاتزوهمکاران صورت پذیرفت. به منظور اجرای پژوهش و مطابق با طرح پیش آزمون–پس آزمون ابتدا هر دو گروه در پیش آزمون سنجیده شدند، سپس گروه آزمایش طی هشت جلسه تحت آموزش مهارت های مثبت اندیشی قرار گرفتند و مجددا در پس آزمون هر دو گروه به سنجش درآمدند. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد و نتایج تفاوت معنادار میان گروه آزمایش و گواه را در هر دو متغیر سازگاری اجتماعی و سرمایه روان شناختی نشان داد (05/0p<). بر این اساس می توان گفت آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر افزایش سازگاری دانش آموزان موثر بوده و منجر به بهبود سرمایه روان شناختی در کلیه مولفه های آن شامل خودکارآمدی، امید، خوش بینی و تاب آوری می شود.