ارزیابی تطبیقی نقش سرمایه اجتماعی در توسعه پایدار منطقه ای

با در نظر گرفتن ابعاد گوناگون زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی توسعه پایدار و در جهت عملیاتی کردن و سنجش میزان پایداری اجتماعی تاثیرگذار در توسعه پایدار، پارامترهایی نظیر سرمایه اجتماعی، میزان مشارکت، امنیت، سلامت، آموزش، برابری، هویت و امکانات فرهنگی- تفریحی مورد بررسی قرار می گیرد. در این پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای- اسنادی، بازدیدهای میدانی با رویکرد توصیفی- پیمایشی به تحلیل نظری مباحث توسعه پایدار اجتماعی و تحلیل و اندازهگیری سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی در سطح سکونتگاه های روستایی و شهری دو شهر عسلویه و نخل تقی شرکتهای استانی در منطقه پارس جنوبی پس از یک دهه فعالیت پرداخته شده است. یافته های پژوهش با در نظر گرفتن رابطه مستقیم بین توسعه پایدار و سرمایه اجتماعی نشان میدهد که هرچند میزان مشارکت مردم در طرح های صنعتی در حد مطلوب بوده است، اما توسعه اجتماعی و توسعه اقتصادی در منطقه برابر نبوده و در بعد سرمایه اجتماعی در سطح محلی، سکونتگاه های روستایی و شهرها آسیب های زیادی مانند بر هم زدن نسبت جنسی و تعادل گروه های اجتماعی، انفکاک اجتماعی، انقطاع فرهنگی و تاریخی و تخریب روابط اجتماعی وارد شده است.