تاثیر تعادل آنیون-کاتیون جیره در دوره آغازین بر عملکرد، ریخت شناسی روده باریک، سطح الکترولیت های سرم و کانی شدن استخوان درشت نی جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور تعیین میزان تاثیر سطوح مختلف تعادل آنیون-کاتیون جیره در مرحله آغازین (1 تا 10 روزگی) بر عملکرد جوجه های گوشتی، میزان کانی شدن استخوان درشت نی، الکترولیت های سرم، ویژگی های لاشه و ریخت شناسی روده باریک انجام گرفت. در این آزمایش از 280 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی استفاده شد. گروه های آزمایشی عبارت از پنج سطح مختلف تعادل آنیون-کاتیون جیره (150، 200، 250، 300 و 350 میلی اکی والان در کیلوگرم) در چهار تکرار و هر تکرار شامل چهارده قطعه جوجه بودند. نتایج نشان داد که تغذیه با استفاده از جیره دارای تعادل آنیون-کاتیون 350 میلی اکی والان در کیلوگرم، موجب کاهش وزن زنده و میانگین افزایش وزن در دوره های آغازین و رشد، کاهش مصرف خوراک و افزایش ضریب تبدیل خوراک در دوره آغازین شد. تعادل آنیون-کاتیون جیره بدون تاثیر معنی داری روی الکترولیت های سرم، وزن نسبی اجزاء لاشه و ریخت شناسی روده بود. کاهش سطح آنیون-کاتیون جیره به کمتر از 300 میلی اکی والان در کیلوگرم، بدون تاثیر بر خاکستر استخوان، موجب کاهش معنی دار (05/0>P) فسفر و کلسیم درشت نی به ترتیب در سنین 21 و 42 روزگی شد. به طورکلی نتایج بیانگر اهمیت تامین سطح مناسب تعادل آنیون-کاتیون جیره در مرحله آغازین (200 تا 300 میلی اکی والان در کیلوگرم جیره) برای دستیابی به عملکرد بهینه در جوجه های گوشتی است.