مطالعات بالینی بر روی آتروفی پیشرونده شبکیه در 31 قلاده سگ

در طول یک دوره دو ساله، 31 مورد دژنرسانس ارثی شبکیه در سگ های پرورش یافته در هند اغلب مشکوک به آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) با سابقه روزکوری متعاقب شبکوری اولیه پیدا شدند. از 31 قلاده سگ مشکوک به PRA، 8 سگ (26%) از گروه سنی 1 تا 5 ساله، 15 (48%) 6 تا 8 ساله و بقیه (26%) 11 تا 15 ساله بودند. غالب ترین نژاد اشپیتز (18 سگ، 58%) بود. معاینات دقیق چشم شامل تست شیرمر، رنگ فلورسئین، تونومتر اپلاناسیون، بیومیکروسکوپ slit lamp و اولتراسوند چشم در موارد لزوم بودند. تغییرات افتالموسکوپیک و فوتوسکوپیک شامل افزایش انعکاس پذیری، تغییر رنگ ناحیه منعکس کننده، نازک شدن مشخص عروق شبکیه، بی رنگ شدن ناحیه غیر منعکس کننده و آتروفی دیسک اپتیک با حاشیه های اسکالپ شده بودند. الکترورتینوگرام های (ERG) ثبت شده در 13 مورد مبتلا به PRA پاسخ های ERG غیر قابل ثبت (خط صاف) را تایید کردند. کاهش دامنه موج a و b در ERG یک بیماری فوتورسپتور عمومی را نشان داد.