تاثیر بازی های گروهی و محلی بر افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر بازی های گروهی و محلی بر افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی 16 تا 19ساله بود.
روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه کم توان ذهنی شهر مشهد تشکیل می دادند. در نمونه گیری 60نفر به روش در دسترس از دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه کم توان ذهنی ساکن در خوابگاه هنرستان تنباکوچی شهر مشهد انتخاب و سپس به صورت تصادفی در 2گروه (30نفر گروه آزمایش و 30نفر گروه گواه) جایدهی شدند. گروه آزمایش طی 10جلسه، 10نوع بازی گروهی و محلی را انجام دادند و گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده های پژوهش، پرسش نامه مهارت های اجتماعی ماتسون بود. داده های گردآوری شده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
تحلیل داده ها نشان داد که در مرحله پس آزمون، بین 2گروه آزمایش و گواه، در مهارت های اجتماعی تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>P).
ازآن جا که بازی یک فعالیت خوشایند است، دانش آموزان سعی می کنند رفتارهای مناسب خود را افزایش دهند تا برای ادامه بازی در گروه بمانند. ازاین رو می توان گفت بازی های گروهی و محلی می تواند باعث افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی شود.
واژه های کلیدی: