ریسک فاکتورهای فردی در مواجهه با استرس حرارتی محیط کار

ایجاد تنش گرمایی تحت تاثیر عوامل متعددی است که می توان به مجموعه ای از فاکتورها مانند عوامل فردی، محیطی و مدیریتی اشاره کرد. عوامل فردی سبب کاهش تحمل فرد نسبت به گرما شده و نقش مهمی در بروز ریسک بیماری های ناشی از استرس حرارتی ایفا می کند. هدف از انجام این مطالعه مروری، بررسی مهم ترین پارامترهای فردی تاثیر گذار بر استرس حرارتی و مطالعات صورت گرفته در این زمینه بود.
در این مطالعه مروری از پایگاه های اطلاعاتی Web of Science ،Scopus ،Pubmed ،Iran Medex ، Magiran ،Google Scholar و SID استفاده شد. کلید واژه های استرس حرارتی، عوامل فردی، مواجهه با گرما در بازه زمانی سال های 1995 تا 2015 مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت 75 مقاله وارد این مطالعه شدند.
در سطح فردی، مواجهه با یک ریسک فاکتور ممکن است باعث کاهش تحمل گرما در فرد شود، در حالی که ترکیبی از چند ریسک فاکتور به طور سینرژیسم، احتمال بروز بیماری های ناشی از گرما را افزایش می دهد. ریسک فاکتور های فردی شامل سن، جنسیت، چاقی، عدم سازش و تطابق، خستگی، نژاد، سابقه بیماری های گرمایی و کم آبی بدن می باشند. علاوه بر این، برخی از بیماری ها (بیماری های قلبی عروقی، دیابت و یا بیماری های عفونی) و یا مصرف برخی از داروها و مواد مخدر یا الکل می تواند تحمل گرما را کاهش دهند.
با توجه به موارد اشاره شده و اهمیت پارامترهای فردی لازم است که در هنگام استخدام نیروی کار در محیط های گرم، توجه ویژه ای شود. پارامترهای فردی شود. هم چنین با توجه به عدم وجود آگاهی و دانش کافی شاغلین لازم است برنامه های آموزشی مناسب با هدف کاهش اثرات استرس حرارتی تهیه گردد.