رستگاری، کلام و اقدامات سازمانی در گذران قرن ها

بشریت پیشینه ای طولانی در جست وجو برای محفوظ ماندن از رنج ها دارد؛ اگرچه فهم چگونگی دستیابی به رستگاری، در طول زمان دگرگون شده است. با چشم پوشی از چگونگی این فهم، فهم غالب از رستگاری با چگونگی سازمان یافتن نظام ها و ساختارهای اجتماعی در طول تاریخ همبسته بوده است. این مقاله مروری تاریخی از رابطه میان رستگاری و اقدامات سازمانی با تاکیدی ویژه بر دیدگاه های گوناگون در سنت های مسیحیت غربی طی دو هزار سال گذشته را ارائه می کند. با استفاده از چارچوب تحلیلی سه بعدی شامل کیفیت رستگاری، لحظه رستگاری و مکان فعل اخلاقی، تغییرات اصلی معنای رستگاری در طول زمان و اقدامات سازمانی شاخص مرتبط با هریک از معانی را توصیف خواهیم کرد. همچنین با طرح دلالت های تحلیل خود برای بررسی رابطه اقدامات سازمانی و رستگاری در دیگر ادیان برای ایجاد فهمی دقیق تر از رهایی و برای توسعه رویکردهایی پاد فرهنگی نسبت به مدیریت و تقویت «تمایلات کلامی» در نظریه سازمان و مدیریت نتیجه گیری خواهیم کرد.