تجارب مراقبتی خانواده های سالمندان آلزایمری (یک مطالعه پدیدارشناسی)

مطالعات جمعیت شناسی سالمندان وقوع اپیدمی جهانی آلزایمر را تایید می کنند. در ایران نیز با موجی از افزایش ابتلا روبرو هستیم. این بیماری موقعیت تهدیدکننده ای برای وضعیت سلامتی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و روانی فرد، خانواده و جامعه به حساب می آید و هزینه های کلانی را بر جامعه تحمیل می کند. خانواده ها نیز ناچارند با امکانات محدود خود مراقبت از بیماران را بر عهده بگیرند و در نتیجه با مشکلات زیادی مواجه شوند؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تبیین تجارب زندگی خانواده های سالمندان آلزایمری در امر مراقبت از آنان در شهر اصفهان انجام شده است.
پژوهش حاضر کیفی با رویکرد پدیدارشناسی توصیفی است که جهت توصیف تجارب زندگی افراد از پدیده مورد نظر به کار می رود. جامعه پژوهش خانواده های سالمندان مبتلا به آلزایمر، محل پژوهش منزل و محل کار خانواده های سالمندان آلزایمری و روش نمونه گیری هدفمند بوده است. پس از مصاحبه با 10 شرکت کننده اطلاعات حاصل شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش کلایزی استفاده شد.
پس از تجزیه وتحلیل اطلاعات ابتدا 201 کد مفهومی و سپس از ادغام آن ها در یکدیگر 20 زیر مفهوم پدید آمدند. نهایتا 8 تم اصلی فشار مراقبت، اسیری مراقب، اختلال در روابط خانوادگی، اختلالات شغلی، هراس از انگ، حفظ تعالی بیمار سرگشتگی در بعد زمان و احساسات واکنشی مراقب استخراج شدند.
بر اساس یافته های پژوهش حاضر، بیماری آلزایمر همواره عوارض روانی، جسمی، اقتصادی و اجتماعی و... بسیاری را به دنبال دارد که سهم عظیمی از آن ها را مراقبین خانوادگی متحمل می شوند، از این رو باید به دنبال راهکارهایی چون تاسیس بیشتر موسسات حمایت از سالمندان، گسترش رشته هایی چون پرستاری سالمندی، آموزش تخصصی روانشناسان و مواردی از این قبیل جهت حمایت از بیمار و مراقبین آن ها در بحران ها باشیم.