دو روش برای محاسبه بازده به مقیاس زیست محیطی با استفاده از تحلیل پوششی داده ها

امروزه، ارزیابی عملکرد زیست محیطی بسیار مورد توجه حامیان محیط زیست و مسئولان است. در سال های اخیر، افزایش انتشار دی اکسیدکربن در هوا، آلودگی آب، تغییرات آب و هوا و گرمایش جهانی مشکلات فراگیر در سراسر جهان بوده است. بنابراین، توسعه کارخانه هایی که دی اکسیدکربن و آلودگی کمتری تولید می کنند، یک موضوع مورد توجه در هر بخش از تولید است. این مقاله از تحلیل پوششی داده ها به عنوان یک تکنیک مدیریتی در ارزیابی عملکرد زیست محیطی شرکت ها استفاده می کند. سپس، اندازه گیری مقیاس اقتصادی و بازده به مقیاس در مسائل زیست محیطی مورد بررسی قرار می گیرد که در دو دهه اخیر چندان به آن توجه نشده است. متناظر با مقیاس اقتصادی و بازده به مقیاس برای خروجی های مطلوب، مفاهیم جدید مقیاس اقتصادی زیست محیطی و بازده به مقیاس زیست محیطی برای خروجی های مطلوب و نامطلوب معرفی می شود. در این مقاله، دو روش برای تعیین نوع بازده به مقیاس زیست محیطی واحدهای کارا ارائه می شود. همچنین، معادل بودن این دو روش پیشنهادی تحت یک قضیه ثابت می شود. در پایان، مدل های ارائه شده برای مطالعه آلودگی (میزان گاز دی اکسید کربن) کمپانی های برق ژاپن استفاده شده است. پس از آن، نوع بازده به مقیاس زیست محیطی برای کمپانی های کارا تعیین می شود و بر اساس آن، سایز بهینه برای کمپانی ها پیشنهاد می شود.