بررسی نقش برخی از عوامل شناختی و هیجانی در پیش بینی اختلال بی خوابی

درباره علل زیربنایی بی خوابی به عناصر فیزیولوژیکی، شناختی و رفتاری اشاره شده است. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش برخی از عوامل شناختی و هیجانی در پیش بینی اختلال بی خوابی انجام گرفته است.
برای انجام این مطالعه توصیفی - مقطعی دو نمونه به شکل تصادفی انتخاب شد. گروه اول شامل 100 نفر از بیماران مبتلا به بی خوابی بود که به مرکز اختلالات خواب بیمارستان فارابی کرمانشاه در سال 1394 مراجعه کرده بودند و گروه دوم نیز شامل 100 نفر از کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بودکه دارای کیفیت خواب مطلوب بودند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت خواب، دشواری تنظیم هیجان، باورهای فراشناخت، افکار تکرار شونده منفی، اجتناب تجربی و باورها و نگرش های ناکارآمد خواب استفاده شد.
نتایج آزمون برابری میانگین ها نشان داد که در همه متغیرها (باورها و نگرش های ناکارآمد خواب، مشکلات تنظیم هیجان، افکار تکرار شونده منفی، باورهای فراشناخت، افکار تکرار شونده منفی و اجتناب تجربی) بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>P) و متغیرهای پیش بین همگی می توانند اختلال بی خوابی را پیش بینی کنند. نتایج هم چنین نشان داد که از بین متغیرهای مستقل، باورها و نگرش های ناکارآمد خواب دارای بیش ترین وزن برای پیش بینی اختلال بی خوابی هستند (71/0)، افکار تکرارشونده منفی (38/0) در رتبه دوم قرار دارند و باورهای فراشناخت دارای کم ترین نقش هستند (05/0-). در نهایت نتایج تحلیل ممیز به روش گام به گام نقش دو مورد از متغیرهای مستقل را برای ورود به معادله ممیز تایید کرد.
استنتاج: نتایج پژوهش حاضر تایید کننده نقش متغیرهای شناختی و هیجانی در بروز اختلال بی خوابی است که بر این اساس باید در درمان این اختلال نقش این متغیرها را در نظر گرفت.