اثرات وراپامیل و اتوسوکسیماید بر فعالیت بیوالکتریکال مغز موش صحرایی WAG/Rij

همزمانی فعالیت های بیوالکتریکی نورون ها در آغاز فعالیت های صرعی که در طول یک حمله تشنجی رخ می دهد، دخیل است. تشنج کوچک با تخلیه های نیزه ای -موجی 4-2/5 هرتز هماهنگ و همزمان در کودکان زیر 15 سال مشخص می شود. بیش از نیمی از کودکان مبتلا به صرع کوچک از اختلالات شناختی، آموزشی و یادگیری رنج می برند. نسبت دامنه مواج تتا و آلفا یک شاخص معتبر برای سنجش اختلالات یادگیری در کودکان است. هدف این مطالعه بررسی اثر مهارکننده های کانال کلسیمی وابسته به ولتاژ نوع L و T، وراپامیل و اتوسوکسیماید بر دامنه امواج الکتروانسفالوگرام در موش های صحرایی WAG/Rij، یک مدل حیوانی ژنتیکی صرع کوچک بود.
18 سر موش صحرایی نر نژاد WAG/Rij در محدوده سنی بین 4 الی 6 ماه به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند. با استفاده از روش استروتاکسی، کانول در ناحیه پیش -دهانی قشر حسی -پیکری برای تزریق داروها کاشته شد و الکترودهای ثبت در قشرهای پیشانی و پس سری قرار داده شدند. الکتروانسفالوگرافی 30 دقیقه قبل و یک ساعت بعد از تزریق دارو ثبت گردید.
توان زیر باندهای الکتروانسفالوگرافی در 30 دقیقه اول پس از تزریق وراپامیل و اتوسوکسیماید در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت.
نتایج ما نشان می دهد که وراپامیل و اتوسوکسیماید می توانند توان زیر باندهای الکتروانسفالوگرافی را کاهش دهند. اگرچه آن ها اثر قابل توجهی بر نسبت تتا به آلفا ندارند.