همبستگی بین مهارت های ارتباطی و ارتباط استاندارد پرستاران در مجتمع حضرت رسول اکرم، 1392

توانایی برقراری ارتباط برای افراد مشغول به کار در نظام سلامت، به ویژه پرستاران بسیار مهم است. موانع ارتباطی بین کادر درمان، کار گروهی را مختل می کند و به ایمنی و کیفیت مراقبت پایین تر منجر می شود. هدف از این مطالعه بررسی همبستگی بین مهارت های ارتباطی پرستاران و ارتباطی استاندارد بود.
این یک مطالعه توصیفی است و در سال 1392 انجام شده بود. جامعه پژوهش کارکنان پرستاری مجتمع حضرت رسول اکرم بود. پرستاران واجد شرایط به طور تصادفی انتخاب شدند. دو پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات درباره مهارت های ارتباطی بین فردی و ابزار ارتباطی استاندارد SBAR و اطلاعات جمعیت شناختی استفاده شد.
کمتر از 45% پرستاران مهارت های ارتباطی خوب داشتند و کمتر از 50% پرستاران از نکات ارتباطی استاندارد استفاده کرده بودند. یک همبستگی معنی دار بین مهارت های بین فردی و استانداردهای ارتباطی و نیز مهارت های فردی با وضعیت، پیشینه، ارزیابی و توصیه وجود داشت.
بهبود مهارت های ارتباطی و ارتباط استاندارد، هماهنگی بین کادر درمان و ارائه اطلاعات در مورد سابقه و وضعیت بیمار را افزایش می دهد. علاوه بر این کاهش احتمال خطاها و نادیده گرفتن اطلاعات، بهره وری را بهبود، نارضایتی را کاهش و ارائه مراقبت مطلوب را بهبود می بخشد.