استفاده از دیاترمری کنترل شونده در درمان هایپرتروفی توربینیت ها

انسداد بینی یکی از شایعترین و قدیمی ترین شکایت های انسان است که می تواند ناشی از نقص سپتوم، پولیپ، رنیت آلرژیک و ناهنجاری های توربینت تحتانی باشد. بهترین تکنیک برای کاهش حجم توربینت تحتانی و حفظ عملکرد فیزیولوژیک، حفظ سطح مخاطی با کاهش بافت زیر مخاط می باشد. از اینرو مطالعه ای با هدف استفاده از دیاترمری کنترل شونده در درمان هایپرتروفی توربینیت ها انجام گردید.
این مطالعه از نوع توصیفی – مقطعی بوده که بر روی 96 بیمار مبتلا به انسداد راه هوایی ناشی از هایپرتروفی توربینیت ها با استفاده از روش دیاترمی کنترل شونده در بیمارستان شهید مدرس، در سال 93 - 1391 انجام شد. روش نمونه گیری از طریق روش آماری غیر تصادفی در دسترس (Convenience) انجام گرفت. داده ها از طریق انجام معاینات بالینی، نتایج سی تی اسکن و انجام آزمایشات پاراکلنیکی، تکمیل چک لیست قبل از انجام عمل جراحی و ثبت نتایج معاینات اولیه بینی و سپتوم جمع آوری شد. عوارض و میزان بهبودی وضعیت راه های هوایی تمامی بیماران به فاصله یک ماه پس از جراحی، با مراجعه بیماران به بیمارستان مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (کروسکال و مک نمار) در نرم افزار آماری 22 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها تفاوت معناداری را در بهبودی بیماران، پس از انجام عمل جراحی دیاترمی کنترل شونده از نظر کاهش علائمی همچون احساس بوی ناخوشایند، آبریزش از بینی و تشکیل کرست نشان داد، همچنین در وضعیت تنفسی و بویایی بهبودی معناداری حاصل شد (05/0 > P)، اما تفاوت معنی داری از نظر کاهش گرفتگی صدا و کاهش خروپف مشاهده نگردید (05/0 < P).
برای درمان هایپرتروفی توربینت تحتانی از تکنیک های مختلف جراحی استفاده می شود که شامل توربینکتومی کامل یا نسبی، توربینوپلاستی، استفاده از لیزر، استفاده از کوتر و سرما درمانی، کاهش حجم با فرکانس رادیویی و غیره است. این مطالعه روش دیاترمی کنترل شونده را در درمان هایپرتروفی توربینیت های بینی به عنوان یک روش موثر در کنترل علائم آزاردهنده بعد از عمل جراحی بینی مطرح می کند.