مقایسه نقص ها در نظریه ذهن در بیماران با اختلال دو قطبی نوع 1 در دوره فروکش

مطالعات اخیر بر روی نظریه ذهن در بیماران با اختلال دوقطبی نقص هایی در بخش هایی از توانایی نظریه ذهن را نشان داده است. این مطالعه به منظور بررسی نقص هایی در سطوح نظریه ذهن در بیماران با اختلال دو قطبی نوع 1 در دوره فروکش انجام شد.
30 مرد با اختلال دو قطبی و 30 مرد سالم با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه ها شامل مقیاس پریشانی روانشناختی کسلر و تکلیف داستان های تصویری نظریه ذهن بودند.
یافته های ما یک تفاوت معنی دار بین بیماران اختلال دوقطبی در مقابل افراد سالم با توجه به نمره کل تکلیف داستان های تصویری نظریه ذهن نشان داد. با توجه به سطح های نظریه ذهن، یک تفاوت معنی داری بین بیماران اختلال دو قطبی و افراد سالم در پنج خرده مقیاس شامل: باورهای غلط سطح دوم، باور های غلط سطح سوم، تعامل، فریب و کشف فریب وجود داشت. با این حال، داده ها نشان داد که اختلاف معنی داری در باور غلط سطح اول وجود ندارد.
بیماران دوقطبی که دوره فروکش را سپری کرده بودند، عملکرد ضعیف‏تری را در سطوح پیچیده نظریه های ذهن و باورهای غلط نسبت به افراد سالم نشان دادند. آن ها در درک شناختی حالت های ذهنی دیگران، نظیر عقاید و جاه طلبی و حالت های ذهنی عاطفی نظیر احساسات و هیجان ضعیف بودند . نقص در سطوح پیچیده نظریه ذهن در بیماران دوقطبی در دوره بهبودی بیماری می تواند نتیجه بدعمل کردن زیرساخت های شناخت در مغز باشد.