اثر توانبخشی شناختی بر کارکردهای شناختی، حافظه، افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز

مالتیپل اسکلروز شایع ترین بیماری نورولوژیک پیشرونده در بزرگسالان جوان است. علاوه بر مشکلات جسمی، مالتیپل اسکلروز با اثرات روانی قابل توجه ای مانند اختلالات شناختی، خلقی و رفتاری همراه است. با توجه به شیوع بالای این اختلال و اثرات آن بر عملکردهای شناختی و روانشناختی، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر توانبخشی شناختی بر عملکرد شناختی، حافظه، افسردگی، و اضطراب در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز بود.
شش بیمار با معیارهای تشخیصی مالتیپل اسکلروز، مردان و زنان با سن بین 20 و 40 سال، حداقل تحصیلات دیپلم دبیرستان و داشتن انگیزه مشارکت انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس DASS، مقیاس حافظه وکسلر و آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین بودند. بیماران به مدت سه ماه برای توانبخشی شناختی آموزش داده شدند. نتایج بالینی، قبل و بعد از درمان مقایسه شدند و در نهایت اطلاعات به دست آمده تجزیه و تحلیل شدند.
توانبخشی شناختی بهبود معنی دار و قابل توجهی را در کارکردهای شناختی، حافظه، اضطراب و افسردگی تمام بیماران القاء می کند.
این مطالعه احتمال بهبود در توانایی های شناختی و سلامت روانشناختی بیماران مالتیپل اسکلروز را به وسیله توانبخشی شناختی پیشنهاد داده است. این یافته بر لزوم روش های توانبخشی جدید برای درمان بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز تاکید می کند.