اثر تمرین هوازی بر شاخص هزینه فیزیولوژیکی و حداکثر اکسیژن مصرفی در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروز

مالتیپل اسکلروز یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی است که منجر به تخریب میلین می‏شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تمرین هوازی بر شاخص هزینه فیزیولوژیکی و حداکثر اکسیژن مصرفی زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروز بود.
مواد و روش ‏ها: 15 زن (سن 8/22±33/68 سال) مبتلا به مالتیپل اسکلروز با 4>EDSS در این مطالعه شرکت کردند. شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (8 نفر) و کنترل (7 نفر) تقسیم شدند. یک برنامه هوازی به مدت 8 هفته 3 روز در هفته، 40-20 دقیقه در روز و با شدت 80-60 درصد حداکثر ضربان قلب، طراحی شد. برای سنجش شاخص هزینه فیزیولوژیکی، حداکثر اکسیژن مصرفی و علاوه بر این، استقامت در راه رفتن از افراد قبل و بعد از برنامه در هر دو گروه آزمایش و کنترل اندازه گیری شد.
تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تمرینات هوازی به طور قابل توجهی شاخص هزینه فیزیولوژیکی را در گروه آزمایش کاهش داد.
علاوه بر این پس از 8 هفته تمرین هوازی، حداکثر اکسیژن مصرفی و استقامت راه رفتن در گروه آزمایش به طور معنی‏داری افزایش یافت.
نتیجه‏ گیری: تمرین هوازی در بیماری مالتیپل اسکلروز می تواند استقامت راه رفتن را افزایش و شاخص هزینه فیزیولوژیکی را بهبود و حداکثر اکسیژن مصرفی را افزایش دهد. این پتانسیل تمرینات هوازی را در درمان بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز نشان می دهد.