تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان به سلول های شبه عصبی تحت تاثیر عصاره زنجبیل

زنجبیل (Zingiber officinale) یک داروی گیاهی است که برای درمان بسیاری از اختلالات استفاده می گردد. زنجبیل برای فعالیت آنتی اکسیدانی و اثرات حافظت عصبی شناسایی شده است. زنجبیل می تواند مرگ سلول را کاهش دهد و فعالیت حرکتی در موش های صحرایی با ضایعه نخاعی را بهبود بخشد. در مطالعه حاضر، ما به بررسی اثر زنجبیل بر القای عصبی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان و تمایز آن ها به سلول های عصبی پرداختیم.
سلول های استرومایی مغز استخوان از ران و درشت نی موش صحرایی جداسازی شد و این سلول ها با دوز مناسبی از عصاره زنجبیل القاء شدند. این سلول ها از طریق رنگ آمیزی کریستال ویوله و ایمونوسیتوشیمی ارزیابی شدند.
این نتایج نشان داد که سلول های جدا شده از مغز استخوان به (CD106 (95.67 ± 2.26 و (CD90 (71.52 ± 6.64 واکنش ایمنی نشان دادند اما به مارکرهای سلول خونی (CD45) خیر. سلول های استرومایی مغز استخوان القاء شده با 10، 20، 30، 40، 50، 60 و 70 میکروگرم/میلی لیتر از زنجبیل بعد از 12 و 24 ساعت برای جسم نیسل مثبت بودند. بالاترین درصد سلول های زنده با 30 میکروگرم/میلی لیتر زنجبیل مشاهده شد و بیشترین سلول های شبه عصبی با 60 میکروگرم/میلی لیتر زنجبیل بعد از 12 ساعت القاء شدند.
زنجبیل می تواند به عنوان یک ماده غیر سمی، جایگزین بالقوه ای برای القای سلول های عصبی در نظر گرفته شود و می تواند برای القای سلول های استرومایی مغز استخوان به سلول های شبه عصبی استفاده شود.