اثرات اکستازی بر سیستم عصبی

اکستازی یک داروی توهم زای قوی است که به طور گسترده به عنوان یک داروی خیابانی استفاده می شود. این دارو می تواند خلق و خو و ارتباطات اجتماعی را در کوتاه مدت بهبود ببخشد. مطالعات در انسان ها و حیوانات نشان داده است که اکستازی می تواند سبب اثرات سمی بر روی سیستم عصبی شود. اگرچه تحقیقات بسیاری بر روی اکستازی انجام شده است اما مکانیسم عمل آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است. اکستازی قادر است سروتونین را در پایانه های آکسونی مغز موش های صحرایی و موش سوری مهار کند. نورون ها را در هیپوکامپ، هسته های قاعده ای، قشر جزیره و آهیانه تخریب می کند. افزایش حرارت، فشار خون بالا، آریتمی، اختلال عملکرد کبد، تشنج، از دست دادن حافظه و همچنین اختلالات شناختی و خلقی از جمله اثرات سمی این دارو هستند. گزارشاتی از اثرات سمی آن بر سیستم عصبی وجود دارد. شواهد اظهار می کند که آن می تواند باعث اختلالات روانی پایدار و افسردگی در برخی از مصرف کنندگان شود. تحقیقات نشان داده است که علت عمده عوارض این دارو کاهش فعالیت های سیستم سروتونرژیک است. استفاده مکرر از اکستازی (یا اعتیاد به آن) می تواند سبب از بین رفتن و تخریب نورون های سروتونرژیک شود.
استفاده از اکستازی در حال افزایش است و پیشگیری از آسیب به سیستم عصبی باید مورد توجه قرار گیرد. استفاده از مواد محافظت کننده عصبی ممکن است از این عوارض جلوگیری کند.