تاثیر آستانه ای مالکیت مدیریتی بر ارزش شرکت: آزمون مجدد به کمک مدل PSTR

مطالعات گذشته نشان دهنده نتایج متناقضی در مورد تاثیر مالکیت مدیریتی بر ارزش شرکت می باشند؛ این تناقض در نتایج می تواند به دلیل وجود اثر غیرخطی از مالکیت مدیریتی به ارزش شرکت باشد. بر این اساس، این پژوهش با استفاده از مدل رگرسیون انتقال ملایم پانلی (PSTR) به عنوان یکی از برجسته ترین مدل های تغییر رژیمی، تاثیر آستانه ای مالکیت مدیریتی را بر ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره ی زمانی 1389 تا 1394 مورد بررسی قرار داده است. نتایج آزمون خطی بودن، قویا وجود رابطه ی غیرخطی بین متغیرهای مورد مطالعه را نشان می دهد. هم چنین لحاظ نمودن یک تابع انتقال با یک پارامتر آستانه ای که بیان گر یک مدل دورژیمی است، برای تصریح رابطه غیرخطی بین متغیرهای مورد مطالعه کفایت می کند. نتایج نشان می دهد که حد آستانه ای 24/71 درصد است و پارامتر شیب نیز 55/2 برآورد شده است. در رژیم اول مالکیت مدیریتی تاثیر مثبت بر ارزش شرکت دارد (تایید فرضیه همگرایی منافع) که پس از عبور از حد آستانه ای، در رژیم دوم این تاثیرگذاری منفی است (تایید فرضیه سنگربندی). لذا بین مالکیت مدیریتی و ارزش شرکت یک رابطه به شکل U معکوس تایید شده است.