بررسی ارتباط بین خونریزی مغزی و VEGF پلاسما در بیماران مبتلا به کمبود ارثی فاکتور XIII انعقادی

کمبود ارثی فاکتور XIII انعقادی یک بیماری خونریزی دهنده نادر با توارث اتوزومال مغلوب است. خونریزی مغزی (ICH) علت اصلی مرگ و میر در این بیماران بوده و در یک سوم مبتلایان رخ می دهد. مکانیسم دقیق وقوع ICH به طور کامل مشخص نیست. در این مطالعه ارتباط ICH با سطح پلاسمایی VEGF به عنوان یک عامل پروآنژیوژنیک قوی، در بیماران مبتلا به کمبود ارثی فاکتور XIII انعقادی بررسی گردید.
این مطالعه بر روی 30 بیمار مبتلا به کمبود ارثی فاکتور XIII انعقادی شامل 15 بیمار با سابقه ICH به عنوان گروه مورد و 15 بیمار بدون سابقه ICH به عنوان گروه کنترل انجام گرفت. انتخاب بیماران بر اساس داشتن سابقه فامیلی کمبود فاکتور XIII انعقادی، نتیجه غیرطبیعی تست حلالیت لخته و همچنین سی تی اسکن انجام گرفت. سطح پلاسمایی VEGF با استفاده از روش Enzyme-linked immunosorbent assay اندازه گیری شد. آنالیز آماری نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفت.
بین دو گروه مورد مطالعه از نظر سن و جنسیت تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. تعداد 12 نفر از بیماران دارای سابقه یک بار خونریزی، 2 بیمار دارای سابقه دو بار خونریزی و فقط یک بیمار دارای سابقه سه بار خونریزی بوده اند. محل خونریزی مغزی در بیماران عمدتا به شکل Intraparenchymal بوده و مابقی بیماران نیز به ترتیب دچار خونریزی های نوع Subdural و Epidural شده بودند. میانگین سطح پلاسمایی VEGF در بیماران دچار ICH بیشتر از گروه کنترل بود اما این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار نبود.
نتایج این مطالعه نشان داد که وقوع ICH در مبتلایان به کمبود ارثی فاکتور XIII انعقادی با سطح VEGF خون ارتباط نداشته و عوامل دیگری در کنار کمبود این فاکتور در وقوع ICH نقش دارند.